سطح نویز ساختمان ها
سطح نویز ساختمان ها توسط کمیته ها و استانداردهای (ISO)برای محیط های داخلی سالن های کنفرانس و… تعیین شده. واحد آن ها بر حسب دسی بل بوده و در جدول زیر آورده شده. انتخاب مناسب سطح صدا از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در بسیاری از سازمان ها بر اساس تجربه از یک شاخص خاص استفاده می شود.
سطح نویز در اتاق ها db
فضای اتاق نوع اتاق
خیلی آرام
20-30 سالن های اپرا، استودیو ضبط صدا، تئاترها
آرام
25-30 اتاق شخصی، تئاتر زنده، استودیو رادیو و تلویزیون، اتاق کنفرانس، کلیساها، کتابخانه،
30-35 سالن پذیرایی خصوصی، اتاق هتل ها، اتاق کنفرانس
40-45 اتاق عمومی هتل ها، اتاق های کوچک شرکت ها، اتاق دادگاه
تاحدی شلوغ
45-55 اتاق های طراحی، دستشویی، حمام، سالن پذیرش، راهروها، فروشگاه ها
شلوغ
50-55 آشپزخانه هتل ها و بیمارستان ها، اتاق های رختشویی، اتاق های کامپیوتر، رستوران ها، سوپرمارکت، دفاتر بزرگ در شرکت ها
خاصیت جذب صدا در مواد
به میزان توانایی مواد در جذب یا عبور صدا خاصیت جذب صدا گفته می شود. این مواد جاذب اغلب متخلخل بوده و صداهای گوناگون را جذب می کنند. جنس آن ها معمولا از فایبر گلاس، فوم یورتان، پشم سنگ و… تشکیل می باشد. این جاذب ها در فرکانس های بالا بسته به ضخامتشان صدا را جذب می کنند. بر عکس موادی که انتقال صدای خوبی دارند اغلب مسطح و بدون سوراخ بوده تا صدا را با کیفیت بالا منعکس کند همچنین برخی مواد صداگیر دو لایه نیز وجود دارد که در میان دو لایه انعکاس صدا گرفته می شود.
ضرایب جذب صدا در برخی مواد
ضریب جذب
ماده 0٫01-0٫03
دیوار گچی 0٫02-0٫05
آجر بدون رنگ 0٫01-0٫02
آجر رنگ شده 0٫01-0٫02
تخته چند لایه3 میلیمتر 0٫1-0٫2
ورق چوب پنبه 0٫1-0٫2
ورق لاستیکی متخلخل 0٫4-0٫8
کاشی اکوستیک
تخته چند لایه
چوب پنبه
کاشی صوتی
ورق لاستیکی
استراتژی های کاهش صدا در تهویه
صداهای ناخواسته با سه روش کنترل می شوند. در خود منبع، نزد شنونده، در حد فاصله منبع و شنونده.
کنترل در منبع توسط تجهیزات خاصی صورت می گیرد مانند جابه جایی منبع صوت یا طراحی مجدد سیستم های مولد نویز. اگر تجهیزات نصب شده از لحاظ ایجاد صدا در حد مطلوبی باشند نیاز به اکوستیک کمتر شده، لوازم آزمایشگاهی خاصی برای اندازه گیری قدرت صدای تجهیزات وجود دارد.
هنگامی که کنترل نویز در منبع میسر نباشد بهتر است مسیر انتشار را کنترل کنیم. این کار را با ایجاد موانع صدا، اتاق های صداگیر، {{عایق}} ها، سیستم های از بین برنده نویز (noise cancellation)، تغییر در قطر کانال ها، نوع فن و تغییر خصوصیات جریان انجام می دهند.
کنترل صدای سیستم های تهویه مطبوع جزئیات زیادی در بر دارد که به برخی از آن ها می پردازیم.
موقعیت مکانی
هرگز سیستم های سرمایش/گرمایش در نزدیکی اتاق های حساس به صدا قرار ندهید. مثلا اگر هواساز نزدیک اتاق حساس نصب شود امکان لرزش ها چندین برابر می شود. سعی شود هواساز در فاصله دور از جاهایی قرار گیرد که در برابر صدا حساس اند.
عایق های لرزشی
موتورهای دوار لرزش های زیادی در دیوارها، سقف و کف طبقات ساختمان ها تولید می کنند. بهتر است که هر کدام از این تجهیزات عایق شوند، این کار را می توان با قرار دادن موتورها در محفظه های بسته انجام داد. عایق های لرزه گیر باید با مقدار بار وارده بر سیستم هماهنگ باشند. فنر هایی که کاملا فشرده یا باز شوند برای لرزه گیر پیشنهاد نمی شوند.
نویزهای جریان هوا
صدای هوا را هنگامی که جا به جا می شود می توان شنید با بیشتر شدن سرعت آن صدایش نیز بیشتر می گردد. در بیشتر موارد این صدا را با کم کردن سرعت هوای درون کانال کاهش می دهند. افزایش دهانه کانال ها سرعت و نویز هوا را کم می کند.
نویز کانال ها
سرعت جریان هوا در سیستم های تهویه مطبوع و داکت ها نباید از حد مجاز تجاوز کند. در کانال ها طراحی نسبت ابعاد کانال، پوشش داخلی و خشکی مجرا نقش مهمی در تولید صدا دارد.
دریچه دمپرها
یک عامل مهم در طراحی کانال ها توانایی کنترل دمپر ها در عبور جریان هواست. تشخیص این که هر اتاقی متناسب با حجم هوای مورد نیاز خود چه مقدار هوا باید دریافت کند تا حد زیادی نویز را کاهش می دهد. برای دست یابی به این منظور دریچه هایی را برای محدود کردن هوای کانال طراحی کرده اند. البته لازم به ذکر است با کم شدن حجم هوای خروجی از دمپر فشار زیاد شده که خود عامل ایجاد سر و صدا در کانال می شود.
انواع صدا گیر ها
کلا دو نوع صدا گیر وجود دارد، صداگیر جاذب و پراکنده. در صدا گیر های جاذب، انرژی صوتی طی یک مسیر هوایی متشکل از فیبر یا فوم پلاستیک تبدیل به گرما تبدیل می شود. از این نوع صدا گیر در فرکانس های بالا و متوسط استفاده می شود.